Μπλάνκο: «Το όνειρο της Αγιάς Σοφιάς, το θολωμένο μυαλό και το επεισόδιο Σκόκο – Τζεμπούρ»
Μπλάνκο: «Το όνειρο της Αγιάς Σοφιάς, το θολωμένο μυαλό και το επεισόδιο Σκόκο – Τζεμπούρ»
Χαρές, λύπες, επιτυχίες, αποτυχίες, συγκινήσεις και ένα Κύπελλο το 2011, ως επιστέγασμα μίας ξεχωριστής περιόδου για εκείνον. “Της καλύτερης περιόδου της καριέρας μου”, όπως σχολίασε χαρακτηριστικά. Θα ήθελε σίγουρα να πανηγυρίσει και τον τίτλο του πρωταθλητή, αλλά η υπόθεση “Βάλνερ” του στέρησε τη δυνατότητα να κατακτήσει το τρόπαιο την πρώτη σεζόν του στην Ελλάδα, ενώ είναι βέβαιο πως αν ήταν (μόνο) στο χέρι του δεν θα έφευγε ποτέ από την ΑΕΚ.
Στα 37 του, έχοντας επιστρέψει στη χώρα μας ύστερα από σχεδόν μία δεκαετία για χάρη του Αιγάλεω, ο Μπλάνκο δείχνει πως κατανοεί πλήρως την επιρροή που είχε σε μία ολόκληρη γενιά ΑΕΚτζήδων. Δεν θα ήταν υπερβολή να λέγαμε πως βοήθησε στη δημιουργία νέων φίλων της Ένωσης. Και γι’ αυτό το λόγο, κατά τη διάρκεια της μεγάλης συνέντευξης που παραχώρησε στο Sport24.gr, επανέλαβε πολλές φορές τη θέλησή του να επιστρέψει έστω κι από διαφορετικό πόστο προκειμένου να βοηθήσει την αγαπημένη του ομάδα. Αν και το μεγάλο όνειρό του είναι άλλο, όπως αποκαλύπτει σε μία αποστροφή του λόγου του.
Με φόντο το -υπό κατασκευή- γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια, το οποίο δεν έζησε ως ποδοσφαιριστής, αλλά είναι δεδομένο πως θέλει να ζήσει ως φίλαθλος ή μέλος της ομάδας, ο Μπλάνκο έκανε μία αναδρομή στην ξεχωριστή καριέρα του. Μίλησε για στις στιγμές που τον στιγμάτισαν, τη σχέση με τον Ριβάλντο, τον πρόεδρο, Ντέμη Νικολαΐδη, τον αδικημένο, Γιώργο Δώνη, αλλά και το πολυσυζητημένο επεισόδιο μεταξύ του Νάτσο Σκόκο και του Ραφίκ Τζεμπούρ σε μία προπόνηση της ΑΕΚ.
Με λάμψη στα μάτια, απόρροια της χαράς για το γεγονός ότι βρίσκεται και πάλι στα μέρη μας, αναφέρθηκε στην αγάπη που έχει εισπράξει από τον κόσμο, στην απόφαση να αποχωρήσει το καλοκαίρι του 2011, σχολίασε το ενδιαφέρον άλλων ελληνικών ομάδων για την απόκτησή του, ενώ αποκάλυψε τον αγώνα που θα ήθελε να ξαναπαίξει, σαν μια άτυπη ρεβάνς.
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Ή πιο σωστά απ’ το τέλος. Τον περασμένο Ιανουάριο, ύστερα από περιπλάνηση σε αρκετές ομάδες κυρίως της Λατινικής Αμερικής, ο “Ζορό” πήρε την απόφαση να επιστρέψει στην Ελλάδα, αποδεχόμενος την πρόταση του Αιγάλεω, το οποίο αγωνιζόταν στη Γ’ Εθνική. Πολλά άλλαξαν την τελευταία δεκαετία, αλλά για τον Μπλάνκο όλα είναι όπως παλιά.
“Από όταν έφυγα από την ΑΕΚ, πάντα ήθελα να επιστρέψω. Γι’ αυτό και γύρισα. Η οικογένειά μου νιώθει άνετα εδώ. Είναι λες και βρίσκομαι στη χώρα μου. Νιώθω οικεία. Γνωρίζω την Ελλάδα, οπότε και κάτι να έχει αλλάξει, στο πέρασμα των ετών, δεν μου προκαλεί έκπληξη. Η οικονομία άλλαξε σίγουρα. Δεν μπορώ όμως ν’ αποφανθώ γι’ αυτό γιατί εγώ δεν το έζησα. Μάλλον έφυγα στην κατάλληλη στιγμή, μόλις μπήκε η οικονομική κρίση. Πάλι καλά (γέλια)”.
Μπορεί να έκοψε τα μαλλιά του, να έβγαλε την κορδέλα σήμα-κατατεθέν, αλλά η φυσιογνωμία του δεν ξεχνιέται από τους φίλους της Ένωσης. Έστω και αν δυσκολεύονται να τον αναγνωρίσουν με την πρώτη ματιά.
“Όταν ο κόσμος με συναντά μου λέει ‘Μόνο ΑΕΚ’. Με κοιτάει, με δείχνει, λέει να είναι αυτός, να μην είναι… και μετά μου λέει μόνο ΑΕΚ. Νομίζω ότι ο κόσμος εκτίμησε ότι θυσιάστηκα στο γήπεδο. Δεν μπορώ να το εξηγήσω, ούτε εγώ το περίμενα. Ίσως γιατί ήμουν ήρεμος, δεν δημιουργούσα προβλήματα. Αλλά μέσα στο γήπεδο άφηνα και τον ιδρώτα και το αίμα μου.
Καταλάβαινα την αγάπη προς το πρόσωπό μου, αλλά την κατάλαβα περισσότερο όταν έφυγα. Και όταν έβγαινα έξω να φάω, να πιω καφέ το ένιωθα. Στη Σαντορίνη, για παράδειγμα, είχα πάει για διακοπές και είχα δει το όνομά μου σε ένα τοίχο. Έμεινα έκπληκτος. Ποτέ δεν πέταξα στα σύννεφα, ποτέ δεν τρελάθηκα, γιατί ήμουν ταπεινός. Δεν μου πήρε τα μυαλά αυτή η αγάπη”.
Πέρα από το μακρύ μαλλί, σήμα-κατατεθέν του Μπλάνκο ήταν κι ο πανηγυρισμός με τη μάσκα του Ζορό. Πώς προέκυψε η ιδέα;
“Τη μάσκα του Ζορό τη φόρεσα για πρώτη φορά σε ένα ματς με τη Βέροια. Ο Ενσαλίβα μου είπε ‘γιατί δεν πανηγυρίζεις κάπως διαφορετικά από τους άλλους’; Τότε γεννήθηκε η ιδέα. Πήγα και την αγόρασα από γνωστό κατάστημα παιχνιδιών! Και το έκανα. Ο Ενσαλίβα μού έβαλε το μικρόβιο. Την είχα πάντα μέσα στην κάλτσα και την έβγαζα όταν έβαζα γκολ. Κάπως έτσι ξεκίνησε το Ζορό. Πολλοί πλέον με ξέρουν ως Ζορό κι όχι ως Μπλάνκο. Στο Εκουαδόρ είχα πρόβλημα γιατί το Ζορό είναι άσχημη λέξη. Τους εξήγησα, βέβαια, κι όλα καλά”.
Πριν γίνει ένας από τους αγαπημένους παίκτες των φιλάθλων της ΑΕΚ, χρειάστηκε να συμβούν πολλά για να πραγματοποιηθεί η μεταγραφή. Το είχε παραδεχθεί, άλλωστε, ο Ντέμης Νικολαΐδης στη συνέντευξη που είχε παραχωρήσει τον περασμένο Δεκέμβριο στον Sport24 Radio 103,3, αποκαλύπτοντας πως χρειάστηκε μεγάλη προσπάθεια προκειμένου να πειστεί ο Σέρα Φερέρ να δει το DVD του Αργεντινού επιθετικού. Όταν, μάλιστα, πείστηκε η τιμή του “Ζορό” είχε ανέβει αισθητά.
“Όλα έγιναν γρήγορα. Την προηγούμενη σεζόν έπαιζα δανεικός στην Ολίμπο από την Κολόν Σάντα Φε. Ήρθα ως δανεικός γιατί είχα τραυματιστεί. Στην ΑΕΚ είδαν ότι είχα το πρόβλημα στο γόνατο και δεν ήθελαν να ρισκάρουν. Γι’ αυτό και προτιμήθηκε ο δανεισμός. Αλλά υπήρχε αυτόματη οψιόν αγοράς σε περίπτωση που συμπλήρωνα συμμετοχές. Όλα τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Δεν ξέρω ποιος με ανακάλυψε και ποτέ δεν με ενδιέφερε να το μάθω. Δεν ρώτησα ποτέ είναι η αλήθεια”.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΝΤΕΜΗΣ, Η ΕΚΠΛΗΞΗ ΤΟΥ ΡΙΒΑΛΝΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ
Ο άνθρωπος που -ουσιαστικά- κυνήγησε την περίπτωσή του και έδωσε… μάχη για να τον φέρει στην ΑΕΚ ήταν ο Ντέμης Νικολαΐδης. Τι άποψη είχε ο Μπλάνκο για τον πρώην πρόεδρο της Ένωσης;
“Μου έκανε εντύπωση ότι ο Ντέμης μιλούσε ισπανικά όταν τον συνάντησα. Μου εξήγησε το σκεπτικό του. Υπήρχε μια διαφωνία γιατί εγώ ήθελα τετραετές συμβόλαιο, ενώ εκείνος ήθελε δανεισμό για το πρόβλημα στο γόνατο που σας είπα. Αλλά, εντάξει το λύσαμε. Ήξερα ότι ήμουν καλά, ένιωθα καλά, θα έπαιζα και το συμβόλαιο θα ανανεωνόταν αυτόματα.
Με τον Ντέμη είχα καλή σχέση. Μπορούσαμε να βγούμε για καφέ, αλλά εντός της ΑΕΚ υπήρχε πάντα η σχέση παίκτη – προέδρου. Εγώ το έχω ως αρχή αυτό, το σεβασμό δηλαδή. Είναι κανόνας. Εάν τον δω θα μιλήσουμε, αλλά μέσα στην ΑΕΚ υπήρχαν διακριτοί ρόλοι στη σχέση μας. Έχουν περάσει πολλά χρόνια και δεν τα θυμάμαι όλα. Σίγουρα μου έδωσε συμβουλές, δεν μιλούσαμε καθημερινά, αλλά μου έλεγε για τους αντιπάλους, τι να προσέχω”.
Η ομάδα θα μπορούσε να πιέσει περισσότερο. Γιατί χάσαμε το πρωτάθλημα στα χαρτιά
Γενικότερα, ο Μπλάνκο είχε την τύχη να αγωνιστεί στο πλευρό σημαντικών παικτών τόσο για το ελληνικό όσο και για το παγκόσμιο ποδόσφαιρο, με αποκορύφωμα τον σπουδαίο Ριβάλντο. Ο Βραζιλιάνος παλαίμαχος σταρ έπαιξε στην ΑΕΚ τη σεζόν 2007-08, προσφέροντας πολλές ασίστ στον Αργεντινό κατά τη διάρκεια της σεζόν, με τους δύο άνδρες να διατηρούν καλές σχέσεις κι εκτός γηπέδου.
“Ο Ριβάλντο είναι ένας παίκτης που κέρδισε τα πάντα. Ήταν τόσο απλός. Ακόμη και στ’ αποδυτήρια ήταν με το κινητό, δεν ενοχλούσε κανέναν, καθόλου τουπέ. Με συμβούλευε, με βοηθούσε. Πολύ ταπεινός. Δεν θα ξεχάσω όταν με κάλεσε στα γενέθλιά του να φάμε μαζί. Ήταν κάτι που μου προκάλεσε έκπληξη. Ήταν πολύ ανθρώπινος. Πολύ απλός. Δεν ήταν ποτέ σταρ όσο τον γνώρισα”.
Η ΑΕΚ πραγματοποίησε μία εξαιρετική πορεία στο πρωτάθλημα, με ηγέτη τον Ριβάλντο και από… κοντά τους Μπλάνκο, Λυμπερόπουλο, Ζήκο, Δέλλα, Εντίνιο αλλά η αντικανονική συμμετοχή του Ρόμαν Βάλνερ στην αναμέτρηση μεταξύ του Απόλλωνα Καλαμαριάς και του Ολυμπιακού είχε ως αποτέλεσμα ο τίτλος να καταλήξει στο Λιμάνι. Ο Μπλάνκο, εκ των πρωταγωνιστών της ΑΕΚ, έχει πολλά να θυμάται από εκείνη τη σεζόν.
“Νιώσαμε έκπληξη είναι αλήθεια για τον τρόπο που χάσαμε το πρωτάθλημα. Ήταν παράξενο γιατί εντός γηπέδου το είχαμε κατακτήσει. Θεωρώ ότι η ομάδα θα μπορούσε να πιέσει περισσότερο, γιατί το κερδίσαμε στο γήπεδο και το χάσαμε στα χαρτιά. Εμείς νιώσαμε νικητές. Το νιώθαμε όλοι οι παίκτες”.
Κι η αλήθεια είναι πως εντός γηπέδου η ΑΕΚ είχε δείξει πως ήταν ανώτερη ομάδα στο μεγαλύτερο μέρος της σεζόν, με highlight της χρονιάς το εμφατικό 4-0 επί του Ολυμπιακού στο ΟΑΚΑ. Μάλιστα, το σκορ είχε ανοίξει σε εκείνο το ντέρμπι ο Μπλάνκο με όμορφη κοντινή κεφαλιά. Ήταν και το πρώτο του τέρμα σε ντέρμπι με τους “ερυθρόλευκους”, αλλά όχι το τελευταίο, αφού κατάφερε να δημιουργήσει μία παράδοση κόντρα στους Πειραιώτες.
“Πάντα με τον Ολυμπιακό υπήρχε αντιπαλότητα. Ήταν οι τελευταίες αγωνιστικές σε εκείνη τη σεζόν, εντάξει υπήρχε λίγη ένταση παραπάνω λόγω της γενικότερης κατάστασης, αλλά το ΑΕΚ – Ολυμπιακός ήταν πάντα ντέρμπι”.
Το 2011 απογοητεύτηκα, χάλασε κάτι στο μυαλό μου κι έφυγα από την ΑΕΚ
Ένα χρόνο αργότερα, οι δύο ομάδες τέθηκαν αντιμέτωπες στον κορυφαίο τελικό στην ιστορία του Κυπέλλου Ελλάδας. Ύστερα από μία συναρπαστική αναμέτρηση που κρίθηκε με 15-14 στα πέναλτι, κι ενώ ο κανονικός αγώνας και η παράταση είχαν ολοκληρωθεί στο 3-3 και 4-4 αντίστοιχα, ο Ολυμπιακός κατέκτησε το τρόπαιο. Για τον Μπλάνκο, εκείνο το παιχνίδι ήταν ξεχωριστό, καθώς σημείωσε τα δύο πρώτα γκολ, αλλά του άφησε μία γλυκόπικρη γεύση στο τέλος. Γι’ αυτό το λόγο, είναι και ο αγώνας που θα ήθελε να έχει τη δυνατότητα να παίξει ξανά.
“Μακάρι να υπήρχε ρεβάνς. Δεν ξέρω πώς θα τέλειωνε. Αλλά θα ήθελα να ξαναπαίξω τον τελικό. Απορώ, βέβαια, που οι οπαδοί της ΑΕΚ θυμούνται περισσότερο τον τελικό που χάσαμε από τον Ολυμπιακό παρά αυτόν που κατακτήσαμε το τρόπαιο (σ.σ. με τον Ατρόμητο)”.
ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΚΑΙ Η “ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ”
Η κατάκτηση του Κυπέλλου το 2011 ήταν κι η τελευταία ανάμνηση με την κιτρινόμαυρη φανέλα. Το ιδανικό φινάλε, αν και ο ίδιος δεν ήθελε να φύγει ποτέ, όπως και οι φίλοι της ομάδας που τραγουδούσαν σε κάθε αγώνα το όνομά του. Ωστόσο, λίγες ημέρες μετά το 3-0 επί του Ατρομήτου θα αποτελούσε παρελθόν. Η ιστορία δεν ξέρουμε αν τον δικαίωσε για την απόφασή του, αλλά ο ίδιος δεν μετανιώνει για κάτι.
“Κι εγώ ήθελα να μείνω στην ΑΕΚ. Γι’ αυτό κι επέστρεψα στην Ελλάδα. Ένιωθα την αγάπη και την εκτίμηση του κόσμου και ήθελα να μείνω. Εκείνη την εποχή δεν φθάσαμε σε συμφωνία με τον πρόεδρο (σ.σ. Σταύρος Αδαμίδης). Απογοητεύτηκα, χάλασε κάτι στο μυαλό μου κι έφυγα. Δεν μετάνιωσα που έφυγα. Νομίζω ότι και για μένα ήταν καλό ν’ αλλάξω παραστάσεις. Αλλά πάντα είχα στο μυαλό μου να γυρίσω στην ΑΕΚ. Αυτό το είχα πάντα στο μυαλό μου. Δεν ξέρω αν θα γίνει τελικά…”
Στο διάστημα από την τελευταία παρουσία του με τη φανέλα της ΑΕΚ μέχρι και σήμερα, αποκλείεται να μην υπήρξε ενδιαφέρον από άλλη ελληνική ομάδα για την απόκτησή του. Ο Μπλάνκο παραδέχεται ότι όντως “είχα προτάσεις από την Ελλάδα. Από μια μεγάλη ελληνική ομάδα, δεν ήταν η ΑΕΚ. Προσωπικά, θα ήθελα απλά να αποσυρθώ και να παίξω το τελευταίο ματς της καριέρας μου με την ΑΕΚ”.
Αν ο Σκόκο έλεγε σε εμένα ό,τι είπε στον Τζεμπούρ, ούτε που θα έδινα σημασία
Όσο εκφράζει την επιθυμία του να κλείσει την καριέρα του με την κιτρινόμαυρη φανέλα κοιτάζει το γήπεδο που υψώνεται στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ο ίδιος δεν το έζησε, θα έχει ακούσει μόνο ιστορίες, αλλά καταλαβαίνει πόσο μεγάλη σημασία έχει για τον κιτρινόμαυρο οργανισμό: “Το γήπεδο είναι ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα για την ΑΕΚ. Μακάρι να μου έδινε η ομάδα την ευκαιρία να παίξω ένα ματς εκεί. Πρέπει να θέλουν και οι δυο όμως”.
Επιστρέφοντας στο… παρελθόν, του θυμίσαμε ένα θερμό επεισόδιο μεταξύ του Νάτσο Σκόκο και του Ραφίκ Τζεμπούρ, σε μία προπόνηση της ΑΕΚ, με προπονητή τον Ντούσαν Μπάγεβιτς, όπου αποτέλεσε για αρκετό διάστημα θέμα συζήτησης. Ο Αργεντινός, πάντως, δεν θεωρεί πως αξίζει ιδιαίτερου σχολιασμού.
“Το επεισόδιο του Σκόκο με τον Τζεμπούρ είναι από αυτά που συμβαίνουν στις ομάδες. Περνούν, όμως, οι ημέρες κι επανέρχεσαι στην καθημερινότητα. Κοίτα, οι Αργεντινοί είμαστε ανοικτοί, πετάμε και μια λέξη παραπάνω πάνω στον εκνευρισμό μας. Παιδιά από άλλες χώρες δεν είναι τόσο ανοικτά. Δημιουργούνται παρεξηγήσεις. Δεν κάθισε καλά στον Τζεμπούρ η κουβέντα του Σκόκο. Εάν το έλεγε σε μένα ο Νάτσο, ούτε που θα έδινα σημασία. Πέρασε όμως. Συμβαίνουν αυτά σε όλες τις ομάδες”.
Επί Ντούσαν Μπάγεβιτς, ο Μπλάνκο, προκειμένου να χωρέσουν όλοι (Λυμπερόπουλος, Σκόκο, Τζεμπούρ) στην ενδεκάδα, αναγκάστηκε να αγωνιστεί μέχρι και δεξιός εξτρέμ σε αρκετά παιχνίδια. Παρ’ όλα αυτά, δεν παραπονέθηκε ποτέ, αφού ήταν πάντα παίκτης του προπονητή. Πιστός στρατιώτης της ομάδας που θυσίαζε το “εγώ” του για το “εμείς”.
Ο Δώνης είχε προχωρημένες ιδέες, εμείς οι παίκτες δεν μπορούσαμε ν’ ανταποκριθούμε
Γι’ αυτό το λόγο, άλλωστε, έχει μόνο καλά πράγματα να πει για τους προπονητές που είχε στην καριέρα του με τον δικέφαλο στο στήθος. Αν και για τον Γιώργο Δώνη, παρότι συνεργάστηκαν λιγότερο από έξι μήνες, έχει να πει τα καλύτερα.
“Από κάθε προπονητή πήρα κάτι. Προτιμούσα να πάρω τα θετικά. Θέλω να ευχαριστήσω τον Λορένθο Σέρα Φερέρ γιατί ήταν εκείνος που με έφερε στην ΑΕΚ. Και με τον Μανόλο Χιμένεθ είχαμε πολύ καλές σχέσεις. Διευκόλυνε και η γλώσσα σε κάθε περίπτωση.
Με τον Δώνη τα πήγαινα πολύ καλά. Είναι πολύ καλός τύπος και μου φαίνεται πολύ καλός προπονητής. Έχει καλές ιδέες, πολλές από αυτές ήταν προχωρημένες για εκείνη την εποχή.
Ήταν πολύ ήρεμος στη θητεία του στην ΑΕΚ, εμείς οι παίκτες δεν μπορούσαμε ν’ ανταποκριθούμε. Έπαιξε 4-3-3 σε μια εποχή που δεν το δοκίμαζαν πολύ. Με βοήθησε όταν γύρισα στην Αργεντινή και έπαιξα στη Λανούς. Ήμουν έτοιμος, είχα την εμπειρία. Γενικά τον θεωρώ έναν προπονητή με προχωρημένες ιδέες και κυρίως με επαφή με τους παίκτες”.
Η ΕΥΦΥΪΑ ΤΟΥ ΚΑΦΕ, Η ΒΟΗΘΕΙΑ ΛΥΜΠΕ-ΔΕΛΛΑ ΚΑΙ Ο ΑΡΑΟΥΧΟ
Κι αφού αναλύσαμε το προπονητικό κομμάτι, ήρθε η στιγμή να μας πει τους συμπαίκτες που ξεχώρισε το διάστημα που αγωνίστηκε στην Ελλάδα: “Από Έλληνες με εντυπωσίασε ο Καφές με την ευφυΐα του. Πολύ έξυπνος παίκτης. Ήταν διαφορετικός παίκτης κι αυτό ήταν το πρόβλημα. Πρόβλημα για τον αντίπαλο (γέλια). Μου έκανε, πάντως, εντύπωση που δεν έπαιζε βασικός στην Εθνική. Ο Λυμπερόπουλος με βοήθησε πολύ, με τον τρόπο που έπαιζε, μου άνοιγε χώρους. Ο Δέλλας μού φέρθηκε επίσης πολύ καλά. Δεν είναι μόνο η βοήθεια στον αγωνιστικό χώρο, αλλά και η βοήθεια στην προσαρμογή”.
Χρειάστηκε να περάσει μία εξαετία/επταετία για να μπορέσει ένας άλλος Αργεντινός ποδοσφαιριστής να γίνει σύνθημα στα χείλη των φιλάθλων της Ένωσης. Ο “διάδοχος” του Μπλάνκο στην καρδιά των ΑΕΚτζήδων ήταν ο συμπατριώτης του, Σέρχιο Αραούχο, ο οποίος έχει καταφέρει να γίνει το αγαπημένο παιδί της εξέδρας και να δεθεί ιδιαίτερα με την ΑΕΚ. Για τον Μπλάνκο, η ποιότητα του Αραούχο είναι αδιαμφισβήτητη: “Ο Αραούχο έφυγε σε μικρή ηλικία από την Μπόκα Τζούνιος για να πάει στην Ευρώπη. Στην Μπόκα ήταν πολύ καλός, είχε πολύ καλές προδιαγραφές από μικρός. Στην Αργεντινή, βέβαια, όποιος ξεπετάγεται τον συγκρίνουν με τον Μέσι…”.
Η αναφορά στον Λιονέλ Μέσι ήταν μία καλή ευκαιρία να ρωτήσουμε τον Μπλάνκο την άποψή του για τον σούπερ σταρ της Μπαρτσελόνα, αλλά και για τη συζήτηση που υπάρχει στην Αργεντινή σχετικά με την αδυναμία του να κατακτήσει κάποιο τίτλο με την εθνική ομάδα.
“Ο κόσμος κριτικάρει τον Μέσι γιατί δεν έχει κατακτήσει το Μουντιάλ. Αισθάνεται μεγάλη πίεση γιατί πρέπει να κερδίσει κάτι. Στην Μπαρτσελόνα έχει ένα κορμό, στην Αργεντινή είναι μόνος του. Μαζεύονται 2-3 ημέρες και φεύγουν. Στο δίλημμα Μαραντόνα ή Μέσι απαντώ Μαραντόνα. Είναι θέμα γούστου ότι διαλέγω τον Μαραντόνα κι όχι επειδή κατέκτησε το Μουντιάλ. Ακόμη κι εάν εμφανιστούν δέκα νέοι Μαραντόνα εγώ θα είμαι με τον πρώτο, τον αυθεντικό. Αλλά στο δίλημμα Μέσι ή Κριστιάνο, είμαι ξεκάθαρα με τον Μέσι”.
Κλείνοντας, δεν γινόταν να μην τον ρωτήσουμε τι σκοπεύει να κάνει μετά το καλοκαίρι. Θα συνεχίσει να παίζει ποδόσφαιρο; Θα ασχοληθεί με την προπονητική ή θα κάνει ένα μικρό time out και θα αφοσιωθεί στην υπέροχη πενταμελή οικογένειά του. Κρατώντας στην αγκαλιά του τον πεντάχρονο γιο του, Σίρο, μας απάντησε με ξεκάθαρο τρόπο: “Όλα είναι στο μυαλό μου, θα συνεχίσω στο ποδόσφαιρο. Αλλά, πρώτα θέλω ν’ απολαύσω τα τελευταία μου χρόνια ως ποδοσφαιριστής. Το σίγουρο είναι ότι θα μείνω με κάποιο τρόπο στο ποδόσφαιρο. Ίσως και στην Ελλάδα, το αφήνω ανοικτό. Έχω ήδη δίπλωμα UEFA Pro”.
Δεν υπάρχουν σχόλια: