Γιώργος Λάσκαρης: «Θυμάμαι εκείνη την μέρα σαν χθες - Νόμιζα ότι ήταν εφιάλτης…»
Γιώργος Λάσκαρης: «Θυμάμαι εκείνη την μέρα σαν χθες - Νόμιζα ότι ήταν εφιάλτης…»
Ο Γιώργος Λάσκαρης, το μαύρο εκείνο βράδυ του υποβιβασμού της ΑΕΚ, έγινε το πρόσωπο με το οποίο ταυτιστήκαμε όλοι οι οπαδοί της ΑΕΚ, με την φωτογραφία του να ταξιδεύει σε όλον τον κόσμο.
7 χρόνια μετά το μοιραίο εκείνο βράδυ, με την ΑΕΚ να έχει επιστρέψει εκεί που ανήκει, να χτίζει την «Αγιά Σοφιά», να έχει κατακτήσει ήδη ένα πρωτάθλημα και κύπελλο, να έχει αγωνιστεί ξανά στο Champions League αλλά και να έχει κάνει μια εξαιρετική πορεία στο Europa League, ο Γιώργος Λάσκαρης μιλάει στο «Sportime» για όλα.
«Θυμάμαι εκείνη την μέρα σαν χθες. Από το προηγούμενο βράδυ είχα φύγει από το σπίτι μου στην Μεταμόρφωση και πήγα να μείνω στον κολλητό μου στο Χολαργό για να πάμε μαζί γήπεδο όπως συνηθίζαμε. Εκείνη την χρονιά δεν πηγαίναμε καλά αλλά κανείς δεν περίμενε ότι τελικά θα πέσουμε.
Μάλιστα την ημέρα πριν τον αγώνα κερδίσαμε μια διπλή πρόσκληση για την θύρα δίπλα στα VIP και είπαμε να αφήσουμε την θέση μας στο πέταλο μήπως αλλάξει το γούρι. Θυμάμαι πως όταν ξεκίνησε ο αγώνας το άγχος μου έφυγε, καθώς ακόμα και στην θέση που ήμασταν, ακόμα και με την ομάδα που είχαμε τότε θεωρούσα απίθανο το να πέσουμε.
Όσο περνούσε η ώρα όμως, με το 0-0 και το παιχνίδι να τελειώνει, το άγχος μεγάλωνε. Και ξαφνικά αυτογκόλ… Ήταν σαν να ζούσα ένα κακό όνειρο. Τον χειρότερο εφιάλτη. Είδα κόσμο να τρέχει από το πέταλο μέσα στο γήπεδο και τους παίχτες να τρέχουν στα αποδυτήρια. Το γήπεδο να αδειάζει. Όσο περνούσε η ώρα συνειδητοποίησα τι είχε συμβεί. Κατέβηκα όσο πιο κοντά στο γήπεδο μπορούσα, κάθισα σε μια καρέκλα και ξεκίνησα να κλαίω όπως δεν είχα ξανακλάψει ποτέ στην ζωή μου. Ήλπιζα να ξυπνήσω ξαφνικά και πως όλο αυτό ήταν ένας εφιάλτης. Ο χειρότερος εφιάλτης. Βαθιά μέσα μου όμως ήξερα ότι τίποτα δεν αλλάζει…
Θυμάμαι ότι κόντευαν μεσάνυχτα όταν ξεκινήσαμε να γυρίσουμε με τα πόδια σπίτι. Έκλεισα το κινητό μου που δεν σταμάταγε να χτυπάει και δεν σταμάτησα να κλαίω μέχρι να γυρίσω σπίτι…», τονίζει αρχικά ο Γιώργος Λάσκαρης.
Για το σήμερα της ΑΕΚ: «Σήμερα συνεχίζω φυσικά να πηγαίνω γήπεδο ασταμάτητα. Τα πράγματα πλέον είναι τελείως διαφορετικά. Η ΑΕΚ επέστρεψε άμεσα εκεί που της αξίζει. Στην Α’ εθνική, στο πρωτάθλημα που κατέκτησε ξανά, στο Κύπελλο, στην Ευρώπη. Υπό την διοίκηση του κ.Μελισσανίδη, όλα μπήκαν στην θέση τους και ετοιμαζόμαστε να ζήσουμε μεγάλες στιγμές στον Ναό. Στο σπίτι μας. Εκεί που μας πήγαιναν οι πατεράδες μας σαν παιδιά και μας μίλαγαν για την Σκεπαστή και την ατμόσφαιρα. Αυτός ο εφιάλτης που ζήσαμε τότε, τελείωσε και μάλιστα με τον καλύτερο τρόπο. Και είμαι σίγουρος πως τα καλύτερα έρχονται!».
Ακολουθήστε το AEK Fans Blog στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
«Θυμάμαι εκείνη την μέρα σαν χθες. Από το προηγούμενο βράδυ είχα φύγει από το σπίτι μου στην Μεταμόρφωση και πήγα να μείνω στον κολλητό μου στο Χολαργό για να πάμε μαζί γήπεδο όπως συνηθίζαμε. Εκείνη την χρονιά δεν πηγαίναμε καλά αλλά κανείς δεν περίμενε ότι τελικά θα πέσουμε.
Μάλιστα την ημέρα πριν τον αγώνα κερδίσαμε μια διπλή πρόσκληση για την θύρα δίπλα στα VIP και είπαμε να αφήσουμε την θέση μας στο πέταλο μήπως αλλάξει το γούρι. Θυμάμαι πως όταν ξεκίνησε ο αγώνας το άγχος μου έφυγε, καθώς ακόμα και στην θέση που ήμασταν, ακόμα και με την ομάδα που είχαμε τότε θεωρούσα απίθανο το να πέσουμε.
Όσο περνούσε η ώρα όμως, με το 0-0 και το παιχνίδι να τελειώνει, το άγχος μεγάλωνε. Και ξαφνικά αυτογκόλ… Ήταν σαν να ζούσα ένα κακό όνειρο. Τον χειρότερο εφιάλτη. Είδα κόσμο να τρέχει από το πέταλο μέσα στο γήπεδο και τους παίχτες να τρέχουν στα αποδυτήρια. Το γήπεδο να αδειάζει. Όσο περνούσε η ώρα συνειδητοποίησα τι είχε συμβεί. Κατέβηκα όσο πιο κοντά στο γήπεδο μπορούσα, κάθισα σε μια καρέκλα και ξεκίνησα να κλαίω όπως δεν είχα ξανακλάψει ποτέ στην ζωή μου. Ήλπιζα να ξυπνήσω ξαφνικά και πως όλο αυτό ήταν ένας εφιάλτης. Ο χειρότερος εφιάλτης. Βαθιά μέσα μου όμως ήξερα ότι τίποτα δεν αλλάζει…
Θυμάμαι ότι κόντευαν μεσάνυχτα όταν ξεκινήσαμε να γυρίσουμε με τα πόδια σπίτι. Έκλεισα το κινητό μου που δεν σταμάταγε να χτυπάει και δεν σταμάτησα να κλαίω μέχρι να γυρίσω σπίτι…», τονίζει αρχικά ο Γιώργος Λάσκαρης.
Για το σήμερα της ΑΕΚ: «Σήμερα συνεχίζω φυσικά να πηγαίνω γήπεδο ασταμάτητα. Τα πράγματα πλέον είναι τελείως διαφορετικά. Η ΑΕΚ επέστρεψε άμεσα εκεί που της αξίζει. Στην Α’ εθνική, στο πρωτάθλημα που κατέκτησε ξανά, στο Κύπελλο, στην Ευρώπη. Υπό την διοίκηση του κ.Μελισσανίδη, όλα μπήκαν στην θέση τους και ετοιμαζόμαστε να ζήσουμε μεγάλες στιγμές στον Ναό. Στο σπίτι μας. Εκεί που μας πήγαιναν οι πατεράδες μας σαν παιδιά και μας μίλαγαν για την Σκεπαστή και την ατμόσφαιρα. Αυτός ο εφιάλτης που ζήσαμε τότε, τελείωσε και μάλιστα με τον καλύτερο τρόπο. Και είμαι σίγουρος πως τα καλύτερα έρχονται!».
Δεν υπάρχουν σχόλια: