«Παιδική χαρά η ΑΕΚ - Αν λείπει ο Λιβάγια…»

«Και πάλι καλά να λέμε! Και πάλι καλά που η ΑΕΚ έφυγε με το βαθμό της ισοπαλίας από το ΟΑΚΑ!»
Που δεν τον άξιζε δηλαδή, όπως έπαιζε ποδόσφαιρο παιδικής χαράς, «άιντε παιδιά όλοι γιουρούσ’», «πρισάριτι ρε, πρισάριτι», «στο ψαχνό βαράτε, μην τους λυπάστε», απέναντι σε μια ομάδα με αρχή, μέση και τέλος που αναπτύσσονταν ορθόδοξα, που ήξερε τι ήθελε μέσα στον αγωνιστικό χώρο, που δεν το φοβήθηκε το ματσάκι ούτε μια στιγμή.

Ενώ οι παίκτες της ΑΕΚ, της εξαιρέση του μουρλο Βράνιες και του ακόμη πιο μουρλού Βέρντε ήταν σαν να περπατάγανε στα αυγά. Σιγά σιγά και με πολλή προσοχή, μη σπάσουν κάνα τσόφλι…

Συμβαίνουν αυτά άμα σου λείπει ο καλύτερός σου παίκτης. Συμβαίνουν άμα δεν μπαίνει στο γήπεδο ο Μάρκο Λιβάγια, ο οποίος και στη χειρότερή του μέρα μπορεί να σηκώσει την ομάδα στις πλάτες του. Με ένα σουτ, μια πάσα, μια μαγική ενέργεια, να αλλάξει τη ροή του παιχνιδιού και να δώσει θάρρος στους υπόλοιπους. Και να συνεργαστεί με τον Μάνταλο επίσης, που σήμερα κοίταζε την καλαμιά στον κάμπο και τη ζήλευε. Ολομόναχος πάλευε και γι’ αυτό και δεν του έβγαινε τίποτε απολύτως. Πόσα δηλαδή να κάνει ένας παίκτης απέναντι σε μια άμυνα καλοστημένη και συμπαγή;

Από βοήθειες, μηδέν. Ο Βέρντε που έγραψα και πιο πάνω μόνο αφρούς απ’ το στόμα δεν έβγαλε αλλά δεν του έπιασε ούτε μία ενέργεια. Ο Ντέλετιτς μετά απ’ το ματς με τον ΠΑΟΚ έχει βαλθεί να βγάλει προφήτη τον Κούγια. Ο Αλμπάνης τόσο μπορεί τόσο παίζει, μη ζητάμε μεγαλεία απ’ της μυλωνούς τον άντρα. Κι ο Ολιβέιρα, σαν να κρυβόταν σήμερα, όλο έξω απ’ τις φάσεις ήτανε, όλο ένα βήμα πίσω, όλο μισό δευτερόλεπτο πιο αργός, δεν επιβεβαίωσε ούτε μια φορά την κλάση του.

Για να μην μιλήσω για τη μεσαία γραμμή, όπου ο Σιμάο μόνο με την πετσέτα θαλάσσης δεν εμφανίσθηκε, τέλειος παραθεριστής στη βροχή του Ολυμπιακού Σταδίου. Και μαύρο γυαλί αν φόραγε και καπελάκι ψάθινο, μια χαρά τουρίστας θα ήταν. Τέτοια κοροϊδία ρε φίλε να μη σε βρει, παίρνει αυτός ο τύπος τρακόσια χιλιάρικα και δεν δίνει πίσω ούτε τριάντα…

Με δυο λόγια, άλλη μια μικρή πικρή τραγωδία της φετινής ΑΕΚ. Άλλο ένα τουρλουμπούκι, άλλο ένα χυμαδιό, άλλη μια θλίψη για τους οπαδούς του Δικέφαλου που περίμεναν να μειωθεί η απόσταση από την κορυφή. Και το γράφανε κιόλας πριν την έναρξη του αγώνα, «άντε ρε παιδιά να πάμε στο -7». Αλλά οι κιτρινόμαυροι παίκτες αποδείχτηκαν είτε αφιλότιμοι είτε ανίκανοι να βάλουν τα πράγματα στη σειρά. Και δίχως το φιλικό στην περίπτωσή τους VAR, μπορεί να είχαν φύγει και με τριάρα από την Καλογρέζα.

Δεν ξέρω πως μπορεί να το διορθώσει αυτό ο Κωστένογλου, δεν ξεχνώ ότι έλειπαν ο Γαλανόπουλος με τον Κρίστιτσιτς, αλλά η ασθένεια της ΑΕΚ μοιάζει κάτι παραπάνω από απλό κρυολόγημα. Τουλάχιστον ο Γενάρης είναι κοντά και μπαίνει επιτέλους στο κόλπο κι ο Ίβιτς. Για να δούμε αν αυτός τουλάχιστον βγάζει λαγούς απ’ το καπέλο.

sportdog.gr

Ακολουθήστε το AEK Fans Blog στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις