ΑΕΚ - Δώνης: Δύο δρόμοι παράλληλοι
ΑΕΚ - Δώνης: Δύο δρόμοι παράλληλοι
Τα τελευταία 24ωρα, ελέω της αναμέτρησης της Κυριακής μεταξύ του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ, έλαβαν χώρα ποικίλες συζητήσεις κυρίως μεταξύ δημοσιογράφων, που αφορούσαν την σχέση του Δικεφάλου με τον Γιώργο Δώνη. Επειδή έτυχε να είμαι παρών σε παρόμοιες συζητήσεις, θεωρώ ότι κάποια πράγματα πρέπει να μπουν στην θέση τους. Σίγουρα πολλοί από τον χώρο της δημοσιογραφίας αρέσκονται στο να ξεθάβουν περιστατικά και δηλώσεις του παρελθόντος, ωστόσο το παρόν πολλές φορές διαφοροποιείται σημαντικά από το κοντινό (ή μακρινό) παρελθόν.
Πιο συγκεκριμένα, τις τελευταίες μέρες έγινε λόγος σε έντυπα μέσα αλλά και στο ραδιόφωνο, για τεταμένες σχέσεις μεταξύ του Δώνη και τις ΑΕΚ. Άλλοι μίλησαν ακόμα και για εμπάθεια μεταξύ των δυο πλευρών. Τα συμπεράσματα αυτά βγήκαν έπειτα από κάποιες δηλώσεις που είχε κάνει ο Γιώργος Δώνης, μετά την αποχώρησή του από την ΑΕΚ το 2008 κατόπιν και της αποχώρησης του Ντέμη Νικολαΐδη από τα διοικητικά του Δικεφάλου. Περιληπτικά, οι δηλώσεις αυτές αφορούσαν την τότε διοικητική αστάθεια της Ένωσης, την πίστωση χρόνου και την εμπιστοσύνη που ο Έλληνας κόουτς δεν έλαβε αφού έκατσε στον πάγκο της ΑΕΚ για μόλις δέκα παιχνίδια πρωταθλήματος.
Οι έξι ισοπαλίες στα δέκα παιχνίδια πρωταθλήματος, σε συνδυασμό με τον ευρωπαϊκό αποκλεισμό από την Ομόνοια, δεν άργησαν να φέρουν μοιραία το «διαζύγιο» μεταξύ των δυο πλευρών. Σε μια περίοδο που η Ένωση και ο κόσμος της ήταν απαιτητικός, ζητούσε ουσία και αποτέλεσμα, μετά και από την περίοδο 2007-08 που η ΑΕΚ έχοντας εκπληκτικό ρόστερ, έχασε στα χαρτιά το πρωτάθλημα από τον Ολυμπιακό με την υπόθεση Βάλνερ. Ο «χωρισμός» δεν ήταν αναίμακτος, αφού σύμφωνα με τις δηλώσεις του Δώνη, ουδέποτε υπήρξε ουσιαστική στήριξη στο πρόσωπό του και για την απομάκρυνσή του ευθύνονται τα κιτρινόμαυρα μέσα (δημοσιογράφοι, ρεπόρτερ κ.λ.π.). Φυσικά ακόμα κι αν ίσχυε κάτι ανάλογο, η ποδοσφαιρική αλήθεια λέει ότι η συγκομιδή βαθμών στο πρωτάθλημα και οι αγωνιστικές επιδόσεις της ΑΕΚ ήταν απογοητευτικές.
Η συνέχεια γνωστή. Ατρόμητος, ΠΑΟΚ, ΑΠΟΕΛ, Αλ Χιλάλ, Αλ Σαριά, ξανά ΑΠΟΕΛ και τελικά… Παναθηναϊκός. Αυτή ήταν η πορεία του Έλληνα τεχνικού, την ώρα που η ΑΕΚ τράβηξε τον δικό της δρόμο. Έναν δρόμο δύσκολο, δύσβατο αλλά και αναπόφευκτο. Με δεινό υποβιβασμό στις αλάνες μικρότερων κατηγοριών, αλλά και την άμεση επιστροφή στους τίτλους και τις ευρωπαϊκές πορείες. Επιστρέφοντας στα ως άνω όμως λεγόμενα διαφόρων αρθρογράφων και ρεπόρτερ, υπήρξαν κάποιοι που χαρακτήρισαν τον Γιώργο Δώνη μέχρι και «ανεπαρκή» ως προπονητή. Και κάπου εδώ πρέπει να σταματήσει κάθε οπαδικός λόγος και να μιλήσουμε με νούμερα και πεπραγμένα.
Στην προπονητική του καριέρα ο Γιώργος Δώνης κατάφερε να κατακτήσει δυο τίτλους με την Λάρισα (ένα κύπελλο Ελλάδας το 2007 και ένα πρωτάθλημα Β΄ Εθνικής το 2005), δυο πρωταθλήματα με τον Ηλυσιακό στην ΄Γ και ΄Δ Εθνική κατηγορία, δυο πρωταθλήματα Κύπρου με τον ΑΠΟΕΛ (το 2014 και το 2018), το Κύπελλου Κύπρου το 2014 καθώς και τρεις τίτλους με την Αλ Χιλάλ στα βάθη της Ασίας. Και ερωτώ… Ποιος άλλος Έλληνας προπονητής κατάφερε σε λιγότερα από 20 χρόνια προπονητικής καριέρας να κατακτήσει τόσους τίτλους και να επιτύχει τόσο σημαντικές διακρίσεις; Ρητορικό το ερώτημα…
Ναι φυσικά και ο Γιώργος Δώνης ουδέποτε ταίριαξε στην λογική και στην τότε ποδοσφαιρική φιλοσοφία της ΑΕΚ. Ουδέποτε γνώρισε ουσιαστική στήριξη από τον κόσμο της Ένωσης. Δεν απόλαυσε, λόγω και των διοικητικών αναταραχών, την εμπιστοσύνη των μετόχων του Δικεφάλου. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που ένας καλός προπονητής δεν ταιριάζει στην φιλοσοφία μιας ομάδας. Όπως και παίκτες εγνωσμένης αξίας δεν ταιριάζουν σε ορισμένες ομάδες και αποχωρούν αποτυχημένοι. Ο Δώνης δεν ταίριασε στα τότε δεδομένα της ΑΕΚ, ούτε και στον ΠΑΟΚ αργότερα αφού ούτε εκεί μπόρεσε να ξεδιπλώσει τις προπονητικές του αρετές. Ωστόσο οι αριθμοί λένε πάντα την αλήθεια και η ισοπέδωση προσώπων και καταστάσεων είναι άδικη και κατακριτέα.
Ας πάμε όμως στο σήμερα. Οι φήμες που λένε για εχθρική σχέση της ΑΕΚ με τον Γιώργο Δώνη είναι πέρα για πέρα ανυπόστατες. Έπειτα από 11 χρόνια, η ΑΕΚ χάραξε την δική της πορεία, πόνεσε, ποδοπατήθηκε, χλευάστηκε, υποβιβάστηκε, αλλά επέστρεψε στην θέση της, στην κορυφή. Το ίδιο ισχύει και για τον Έλληνα κόουτς που χάραξε τον δικό του δρόμο, τόσο εντός των συνόρων όσο και εκτός αυτών και έγινε ένας από τους καλύτερους εν ενεργεία Έλληνες προπονητές. Οι δρόμοι των δυο πλευρών πέρασαν από δύσκολες φάσεις, σε δύσκολους καιρούς. Πλην όμως, καμία έχθρα, κανένα κόμπλεξ και κανένα μένος δεν υφίσταται μεταξύ των δυο πλευρών. Γιατί πολύ απλά, καθείς πορεύεται στην ρότα του και οι δρόμοι τους είναι παράλληλοι…
Δεν υπάρχουν σχόλια: