Αγωνιστική κρίση και κρίση ταυτότητας
Αγωνιστική κρίση και κρίση ταυτότητας
του Βαγγέλη Ζιμετάκη
Από το καλοκαίρι του 2018, η ΑΕΚ κλήθηκε να λάβει αποφάσεις και να προβεί σε χειρισμούς που αρμόζουν σε μια πρωταθλήτρια ομάδα. Αντ’ αυτού, προέβη σε βεβιασμένες και ανεπαρκείς λύσεις, αποδεικνύοντας ότι το χάσμα ανάμεσα στο «Πάμε να πάρουμε το πρωτάθλημα» και «Πήραμε το πρωτάθλημα» είναι μεγάλο.
Απανωτές αλλαγές προπονητών, ανεπάρκεια τεχνικού επιτελείου και αποδυτήρια για γερά νεύρα, έκαναν την αλλαγή της κατάστασης επιτακτική ανάγκη. Ο Μιγκέλ Καρντόσο ήρθε, έφερε τους παίκτες που ήθελε και έφυγε κυριολεκτικά νύχτα, παίρνοντας μαζί του και τον Νίκο Λυμπερόπουλο, με τον Ίλια Ίβιτς να αναλαμβάνει ρόλο πυροσβέστη σε ένα πολύ δύσκολο μέτωπο.
Ο Σέρβος με την τεράστια εμπειρία εντός και εκτός γηπέδων, πρέπει να λάβει αποφάσεις, με σκοπό την αναστήλωση της ομάδας. Στην προκειμένη φάση, η Ένωση βρίσκεται -για άλλη μια φορά- από νωρίς μακριά από τον στόχο της κορυφής και με τα πλέι-οφ να φαίνονται ως η μοναδική ευκαιρία για να σωθεί η παρτίδα. Παρόλα ταύτα, καλό είναι να προετοιμαστούμε για μια μακρά περίοδο ανασυγκρότησης. Άλλωστε, η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μία μέρα…
Η «Ένωση» καλείται να βγει από ένα αγωνιστικό -και όχι μόνο- αδιέξοδο. Τα επιθυμητά αποτελέσματα δεν έρχονται, καθώς η ομάδα εμφανίζει έλλειμμα ανταγωνιστικότητας έναντι των υπολοίπων διεκδικητών του τίτλου. Συν τοις άλλοις, τα αποδυτήρια έρχονται στο προσκήνιο, καθώς το ρόστερ έχει πλαισιωθεί για άλλη μια φορά από παίκτες με προβληματική συμπεριφορά.
ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΕΝΤΟΣ ΓΗΠΕΔΟΥ
Αυτήν την στιγμή, η Ένωση διαθέτει παίκτες με ποιοτικά χαρακτηριστικά, οι οποίοι όμως αποδεικνύονται ανεπαρκείς και δεν έχουν πάρει τις ευκαιρίες που τους αξίζουν. Κορυφαίο παράδειγμα ο Νέναντ Κρστίτσιτς. Ο εκ των αρχηγών του Ερυθρού Αστέρα, ήρθε τον περασμένο χειμώνα στην ΑΕΚ, με σκοπό να κάνει την διαφορά στην μεσαία γραμμή. Όμως, παραγκωνίστηκε και σε συνδυασμό με διάφορους τραυματισμούς, έχει φτάσει σε σημείο να θεωρείται αμφίβολη ακόμα και η παραμονή του στο ρόστερ της ομάδας, καθώς δεν ανταποκρίνεται στο παχυλό συμβόλαιο των 600.000 ευρώ. Ο Σέρβος πρέπει να πάρει κι άλλες ευκαιρίες, καθώς δεν έχει δείξει ακόμα τι μπορεί να κάνει.
Επιπροσθέτως, το κέντρο της ομάδας «πονάει» και στα μετόπισθεν. Ο Ντμίτρο Τσιγκρίνσκι είναι επιρρεπής σε τραυματισμούς και η οψιόν για μονοετή επέκταση του συμβολαίου του φαντάζει ολοένα και πιο απίθανη. Ο Μάριος Οικονόμου έχει χάσει την φόρμα του και ο Στράτος Σβάρνας είναι σαν να μην υπάρχει στο ρόστερ έπειτα από την απομάκρυνση του Καρντόσο.
Από την άλλη πλευρά, η ομάδα έδειξε εμπιστοσύνη για άλλη μια φορά στις δυνατότητες του Όγκνιεν Βράνιες, με την διαφορά ότι ο Βόσνιος, δεν είναι ο ίδιος παίκτης με αυτόν που έφυγε το καλοκαίρι του 2018 για το Βέλγιο. Ο οξύθυμος οπισθοφύλακας επέστρεψε για να λύσει τα αγωνιστικά προβλήματα της άμυνας και δημιούργησε άλλα τόσα εντός και εκτός γηπέδου. Στην ΑΕΚ πρέπει να συνειδητοποιήσουν, πως οι παίκτες που υπηρετούν το συγκεκριμένο σωματείο, καλό είναι να διέπονται και από κάποιες άλλες αρετές. Μια ομάδα με τις αξίες και τα ιδανικά της ΑΕΚ, τα οποία έχει επανειλημμένως τονίσει και ο ίδιος ο Μελισσανίδης, δεν είναι δυνατόν να εμπεριέχει στο ρόστερ της έναν παίκτη που πρωταγωνιστεί σε ερωτικά σκάνδαλα, δημιουργεί εντάσεις μέσα στα αποδυτήρια και προ πάντων έχει κατηγορηθεί για εθνικιστικές τάσεις! Συνεπώς, η ανάγκη για έναν ή δύο εντεκαδάτους στόπερ είναι άμεση.
Δεν μπορούμε να παραλείψουμε και την παθογένεια που παρουσιάζουν τα «φτερά» του Δικέφαλου. Ο Ντανιέλε Βέρντε ήρθε ως άλλος Μπαρμπόσα, με σκοπό να καλύψει το κενό στο αριστερό άκρο της επίθεσης. Το σήριαλ του καλοκαιριού, έκλεισε με τον Ιταλό να υπογράφει συμβόλαιο έως το 2022 με συνολικές απολαβές ύψους 2,5 εκατομμυρίων ευρώ! Παρά ταύτα, ο Ιταλός δείχνει αγχωμένος, ανέτοιμος και βυθισμένος σε ένα τέλμα που ξεπερνάει τις αγωνιστικές του δυνατότητες. Αυτό, όμως δεν σημαίνει, ότι δεν πρέπει να πάρει τις ευκαιρίες που του αξίζουν.
Οι βιαστικές κινήσεις και οι λάθος επιλογές, έχουν προξενήσει μια αγωνιστική κρίση ταυτότητας στους παίκτες, η οποία μεταδίδεται και στο σύνολο της ομάδας. Ο Μάνταλος κρατάει τα ηνία και ολόκληρη η ομάδα εξαρτάται από αυτόν. Εξαρτάται από έναν παίκτη που δεν παίζει στην φυσική του θέση. Στις τάξεις της ομάδας, υπάρχουν διάχυτες έριδες και τάσεις επιβολής. Οι παλιοί τσακώνονται με τους καινούργιους (Λιβάγια-Σιμάο), τα πειθαρχικά παραπτώματα ολοένα και αυξάνονται και η αστάθεια φαίνεται να έχει σκεπάσει για τα καλά τα Σπάτα. Μέσα σε όλη αυτήν την δίνη, όμως, ο κόσμος είναι εκεί. Και μιλάμε για έναν κόσμο που ήδη έχει αντέξει πολλά και η υπομονή του δεν είναι ανεξάντλητη…
Δεν υπάρχουν σχόλια: