«Όταν γουστάρει, ο καλύτερος στην Ελλάδα!»

Γιατί έτσι είναι με τον Μάρκο, στο λεξικό δίπλα στη λέξη «ιδιοσυγκρασιακός» πρέπει να βάλουν τη φωτογραφία του.
Όταν είχε πρωτοέρθει ο Λιβάγια στην ΑΕΚ και στην Ελλάδα και δυσκολευότανε στην αρχή να βρει τα πατήματά του, πέσανε πολλοί να τον φάνε. Τι αργό το λέγανε, τι βαρύ, τι μουντρούχο… Κι εγώ, με το φτωχό μου το μυαλό, τον είδα, τον μέτρησα κι έγραψα εδώ στο Sportdog ότι το παιδί ξέρει μεγάλη μπάλα. Όλα όμως θα εξαρτηθούν σημείωσα, από το αν θέλει να μας τη δείξει κιόλας αυτή τη μεγάλη μπάλα που ξέρει.

Γιατί έτσι είναι με τον Μάρκο, στο λεξικό δίπλα στη λέξη «ιδιοσυγκρασιακός» πρέπει να βάλουν τη φωτογραφία του. Όταν θέλει θα παίξει, όποτε θέλει θα παίξει, όπως θέλει θα παίξει.

Οι Αμερικάνοι το περιγράφουν αυτό για κάποιους ανθρώπους ότι «ακούνε σε άλλον ντράμερ». Όλη η ορχήστρα ακούει τον ντράμερ τον κανονικό σαν να λέμε και ο ένας, ο ξεχωριστός ακούει στον άλλον.

Το οποίο μπορεί να μας προκύψει καταστροφή και όντως προκύπτει καταστροφή στις περισσότερες των περιπτώσεων.

Άμα όμως ο ένας, ο ξεχωριστός διαθέτει το μέγεθος για να υπερασπίσει την επιλογή να κινείται σε δικούς του ρυθμούς και σε δικούς του δρόμους τότε προκύπτουν αριστουργήματα. Αν διαθέτει την ποιότητα που λένε και οι σπορκάστερς…

Και το διαθέτει το μέγεθος, την διαθέτει την ποιότητα ο Λιβάγια κι ας είναι βαρύς και αργός και ας τον προλαβαίνουν στο σπριντ τα μισά μπακ της οικουμένης. Γιατί έχει μια σπάνια ποδοσφαιρική ευφυΐα, γιατί η μπάλα είναι το πουτανάκι του, γιατί αντιλαμβάνεται την εξέλιξη μιας φάσης μερικά δευτερόλεπτα νωρίτερα από τους αμυντικούς. Τόσα του φτάνουν όχι μόνο για να αναπληρώσει τα φυσικά του μειονεκτήματα αλλά και για να καρφώσει το τόπι στα δίχτυα, να δώσει θανατηφόρες πάσες.

Μάρκο Λιβάγια ο Εξολοθρευτής γαμώ την τρέλα μου, μακράν ο καλύτερος επιθετικός στην Ελλάδα!

Όταν γουστάρει βεβαίως, που γούσταρε στο δεύτερο ημίχρονο γιατί στο πρώτο κάτι τον ενοχλούσε, κάτι τον χάλαγε και όλο μανούριαζε, όλο τα έπαιρνε κρανίο, όλο χάλαγε τις προσπάθειες των συμπαικτών του. Πήγε αποδυτήρια, χαλάρωσε, δεν ξέρω αν του είπε και τίποτε πατερημά ο Κωστένογλου και επέστρεψε νικηφόρος και εκδικητής και τροπαιούχος. Και το καθάρισε!

Αυτή με δυο λόγια είναι η ιστορία ενός βαρετού ματς που ύστερα από δύο μέρες δεν θα θυμάται κανένας και για τίποτε. Ίσως να το θυμούνται στον Παναιτωλικό και για τον Αριγίμπι, που έχει την κλάση να κάνει ζημιές σε αντιπάλους. Αλλά για την ώρα χαραμίζεται σε μια ομάδα αργή και ασύνδετη, που βρίσκεται από τώρα στη ζώνη του κινδύνου. Και πάλι καλά να λένε στο Αγρίνιο, που ο Παναθηναϊκος εμφανίζεται ακόμη χειρότερος…

sportdog.gr, Χρήστος Ξανθάκης

Ακολουθήστε το AEK Fans Blog στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις