Header Ads


Ποτσετίνο: Το ποδόσφαιρο του... χρωστούσε αυτό το κλάμα (pics & vids)

Ποτσετίνο: Το ποδόσφαιρο του... χρωστούσε αυτό το κλάμα (pics & vids)

5/09/2019 03:12:00 μ.μ.

Είναι Αργεντινός. Που σημαίνει ότι το ταπεραμέντο του είναι εκρηκτικό. Γι' αυτό και το βίωσε τόσο έντονα. Έπεσε στο χορτάρι. Έκλαψε. Ξέσπασε. Ο Μαουρίτσιο Ποτσετίνο, αξίζει πέρα για πέρα αυτό που κατάφερε με την Τότεναμ...
Η φυσιογνωμία του, από τις πιο συμπαθητικές που μπορεί να βρει κανείς στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.

Αντιλαμβάνεται απόλυτα τον χαρακτήρα αυτού που κάνει. Την άκρως επαγγελματική και εμπορική μορφή που έχει πάρει το άθλημα εν έτει 2019. Ωστόσο, εκείνος πάντα θα έχει μέσα του ρομαντισμό. Για το ποδόσφαιρο, αλλά και για τη δουλειά του. Για τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει ν' αντιμετωπίζει τους ποδοσφαιριστές του, ν' αναγνωρίζει τις προσπάθειές τους, αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο οφείλει να δέχεται ό,τι και ό,σα περιβάλλουν τη δουλειά του.

Δεν είναι τυχαίο πως παραμονές του πρώτου προημιτελικού με αντίπαλο τη Μάντσεστερ Σίτι στο πρώτο ευρωπαϊκό ματς της Τότεναμ στο νέο της γήπεδο, ο Ποτσετίνο ήθελε να παραμείνει περισσότερο στη συνέντευξη Τύπου και να δεχθεί πολλές ερωτήσεις γιατί «πρέπει να το απολαύσουμε και είναι τέτοια η περίσταση που αξίζει να τα αναλύσουμε όλα».

Ήξερε ότι έπρεπε να το απολαύσει και ήθελε να το κάνει με τον καλύτερο τρόπο. Άλλωστε, ποιος του θα του έδινε εγγύηση ότι θα μπορούσε να βρεθεί πάλι σε τόσο προχωρημένο στάδιο στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση, άμεσα; Κανείς. Γι' αυτό και πέρα από το άγχος και το στρες που σίγουρα θα χαρακτήριζαν όσα θα ένιωθε, ο Ποτσετίνο είχε και το χαμόγελο του παιδιού που μπαίνει στο ζαχαροπλαστείο και ξέρει ότι μπορεί να φάει ό,τι πιο εντυπωσιακό και γευστικό μπορεί να βρει.

Σε μια... μικρή παρένθεση, για να αναφερθούμε και στο αγωνιστικό κομμάτι, ο Ποτσετίνο έκανε την κίνηση – ματ στο δεύτερο ημίχρονο του επαναληπτικού ημιτελικού απέναντι στον Άγιαξ. Έβγαλε από τα χαφ τον Γουανιάμα και πέταξε στο παιχνίδι τον Γιορέντε. Και ο Ισπανός επιθετικός μπορεί να μην ήταν εκείνος που σκόραρε, αλλά έκανε τη βρώμικη δουλειά. Απασχόλησε πολύ την άμυνα του Αίαντα με την παρουσία του, τράβηξε πάνω του αμυντικούς, αποτέλεσε ένα κορμί που συνεχώς προκαλούσε ανησυχία στους αμυντικούς του Τεν Χαγκ που ήξεραν ότι υπήρχε ανάγκη για την επιτήρησή του. Και τα υπόλοιπα τα έκαναν οι γύρω του. Ο Λούκας Μόουρα, φυσικά, με το χατ-τρικ (και ειδικά τις απίστευτες ντρίμπλες με τη μπάλα κολλημένη πάνω του στο δεύτερο γκολ), αλλά και οι Σον και Ντέλε Άλι που φρόντισαν να κινούνται πλάγια και να εκμεταλλεύονται τους χώρους που άφηναν τα μπακ του Άγιαξ, έχοντας οχυρωθεί στα καρέ.

Βλέποντας τον Μόουρα να σκοράρει στο 95ο λεπτό (κι ενώ ο Ονάνα είχε καταφέρει να κερδίσει περίπου 40 δευτερόλεπτα στο 94' για να εκτελέσει ένα ελεύθερο), ο Ποτσετίνο έτρεξε στον αγωνιστικό χώρο, αγκάλιασε τους πρώτους που βρήκε μπροστά του και στη συνέχεια έπεσε στο έδαφος. Έκλαψε. Έπιασε το κεφάλι του. Ήταν μια τεράστια υπόκλιση στο ποδόσφαιρο. Σε αυτό το πράγμα για το οποίο αισθάνεται τρομερά τυχερός που βρίσκεται εντός του και μπορεί να δουλεύει ως προπονητής στο κορυφαίο επίπεδο.


Στο σφύριγμα της λήξης, όντας κύριος με το πρώτο γράμμα κεφαλαίο, πρώτα κατευθύνθηκε στον Τεν Χαγκ για να του δώσει μια μεγάλη αγκαλιά και να του πει «έλα, ψηλά το κεφάλι» κι έπειτα ξέσπασε ξανά. Τα δάκρυα, δεν στέρευαν. Δεν μπορούσαν να σταματήσουν. Ήταν, όμως, από χαρά.

Γιατί ξέρει πολύ καλά πόση δουλειά έχει κάνει για να βρεθεί σε αυτό το σημείο να διεκδικεί το τρόπαιο του Champions League, στον πρώτο ευρωπαϊκό τελικό της ιστορίας της Τότεναμ έπειτα από την κατάκτηση του Κυπέλλου UEFA το 1984.


Διαβάζοντας τις δηλώσεις του και πολύ περισσότερο βλέποντας το βίντεο όπου συγκινείται στη σκέψη των δυσκολιών που έχει κληθεί ν' αντιμετωπίσει στον πάγκο των «σπιρουνιών», μπορεί να καταλάβει κανείς, πάρα πολλά.

Πότε ξανά άκουσε κάποιος από άνθρωπο του ποδοσφαίρου να ευχαριστεί το άθλημα για τις στιγμές που του χαρίζει; Πότε ξανά άκουσε κανείς από άνθρωπο του ποδοσφαίρου που κάνει ίσως την πιο επισφαλή δουλειά και μπορεί μερικά άσχημα αποτελέσματα να τον κάνουν να χάσει τη θέση του, να δηλώνει ότι... υπάρχει μόνο πάθος κι αγάπη αντί για στρες;

«Ευχαριστώ το ποδόσφαιρο, ευχαριστώ τους παίκτες μου, είναι ήρωες... Έδειξαν “καρύδια”. Τους ευχαριστώ όλους. Δίχως το ποδόσφαιρο δεν γίνεται να ζήσεις. Ευχαριστώ τον κόσμο που μας πίστεψε. Είναι δύσκολο να περιγράψουμε όσα ζούμε...

Όταν δουλεύεις και όταν αισθάνεσαι την αγάπη, δεν είναι άγχος και στρες. Είναι πάθος. Όλα ήταν εκπληκτικά. Συμμετέχουμε σε αυτή τη μαγική διοργάνωση και είμαστε ανταγωνιστικοί σε αυτό το επίπεδο. Είμαι ευγνώμων που είμαι προπονητής, είμαι στο ποδόσφαιρο και ζω όλα αυτά.

Το άξιζαν όλα τα παιδιά κι ας έγινε ... σούπερ ήρωας ο Λούκας Μόουρα. Όλοι σε αυτό τον σύλλογο έχουμε περάσει δύσκολες στιγμές σε αυτά τα πέντε χρόνια. Έχουμε την ευκαιρία να παίξουμε στον τελικό και είναι εκπληκτικό. Θέλω να αναφέρω και την οικογένειά μου και τους οπαδούς που μας στηρίζουν» ήταν τα λόγια του Μαουρίτσιο Ποτσετίνο και δεν χρειάζονται περαιτέρω εξηγήσεις.


Ή μάλλον, ίσως και να χρειάζονται. Μόλις πριν από μερικούς μήνες, όταν η Τότεναμ παρουσίαζε κακό αγωνιστικό πρόσωπο και έλειπε το στοιχείο του ανταγωνισμού στην Premier League, αλλά κυρίως στα ευρωπαϊκά ύδατα, όλα έμοιαζαν δυσοίωνα. Η κουβέντα που γινόταν και αφορούσε την ομάδα, ήταν για το υπερβολικό κόστος του γηπέδου, που έφτασε στο 1 δισεκατομμύριο με δάνειο 500 εκατ.που πήρε ο Λέβι, ενώ, πέρασαν δυο μεταγραφικές περίοδοι δίχως προσθήκες στο ρόστερ. Ούτε ένα νέο πρόσωπο! Κι αυτό, τη στιγμή που στο φινάλε του περασμένου πρωταθλήματος ο Ποτσετίνο διεμήνυε πως αν θέλει το κλαμπ να ανέβει επίπεδο αγωνιστικά, θα πρέπει να φροντίσει για την ενίσχυση σε θέσεις που υπάρχει ανάγκη.

Η εικόνα των παικτών, έπειτα και από ένα καλοκαίρι που είχε Παγκόσμιο Κύπελλο, ήταν τέτοια που δεν έπειθε τους οπαδούς για την υπέρβαση που περίμεναν άπαντες. Υπήρξαν, άλλωστε, εκείνοι που θεώρησαν πως αυτή η Τότεναμ είχε ήδη φτάσει στο πικ της και όφειλε τώρα ή ποτέ να επιδείξει επιτυχίες για να συνδυάσει τις καλύτερες χρονιές της σύγχρονης ιστορίας της.

Η κορυφή της Premier απομακρύνθηκε εύκολα, με τα «σπιρούνια» ν' αδυνατούν να διεκδικήσουν τον τίτλο, ωστόσο, μάλλον αυτό θα συνέβαινε ούτως ή άλλως, βλέποντας τις Λίβερπουλ και Μάντσεστερ Σίτι να είναι... πολλά σκαλιά πάνω από τις υπόλοιπες ομάδες της κορυφαίας αγγλικής Λίγκας. Και μέσα σ' όλα, υπήρχε και η κουβέντα για τον πάγκο της Ρεάλ Μαδρίτης, με τον Ποτσετίνο να εμπλέκεται συνεχώς στο θέμα. Να δέχεται συνέχεια ερωτήσεις από τους εκπροσώπους του Τύπου και να προσπαθεί ευγενικά να μην δοθεί βαρύτητα σε αυτό και... εκτροχιαστεί τελείως η ομάδα του.

Και έπειτα απ' όλα αυτά, βρίσκεται ξανά εντός τετράδας με δεδομένη παρουσία στο επόμενο Champions League, αλλά και για πρώτη φορά στην ιστορία του κλαμπ, στον τελικό της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης. Ο Μαουρίτσιο Ποτσετίνο έχει αλλάξει το στάτους της Τότεναμ. Δεν είναι η ομάδα που ήταν όταν την πρωτοανέλαβε. Είναι κάτι πολύ περισσότερο, πολύ μεγαλύτερο. Είναι μια εκ των Big-4 κάθε χρόνο στην Αγγλία και έχει μπροστά της μια τεράστια ευκαιρία να γράψει ιστορία σε ολόκληρη τη Γηραιά ήπειρο. Είναι μια ομάδα που με δραματικό τρόπο και τη βοήθεια του VAR απέκλεισε τη Μάντσεστερ Σίτι στα προημιτελικά και που μέσα σε 45' γύρισε τούμπα όλα τα δεδομένα στο Άμστερνταμ, για να κλείσει θέση για το Wanda Metropolitano.

Ο άνθρωπος που κρατάει το «τιμόνι» στα χέρια του, είναι εκείνος, στο πρόσωπο και τις αντιδράσεις του οποίου καθρεφτίζεται ποδοσφαιρική αθωότητα και αγάπη. Είναι από αυτούς, τους οποίους το άθλημα έχει τεράστια ανάγκη για να διατηρήσει την απίστευτη ομορφιά του. Ακόμα και η κίνησή του να φύγει από τη συνέντευξη Τύπου όταν ρωτήθηκε για την πιθανή παρουσία του Κέιν στον τελικό, έχει μια πολύ θετική δικαιολογία. Έπειτα από αυτό το μαγικό βράδυ που χάρισε το άθλημα σε όλο τον κόσμο, γιατί ν' ασχοληθεί κανείς με κάτι τέτοιο;

Ο Ποτσετίνο, ήθελε ακόμα και με αυτό να δείξει πως θα πρέπει ν' απολαμβάνουν όλοι αυτό που μόλις έχουν αντικρίσει. Να αισθάνονται ευλογημένοι που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο και που κατάφεραν, ο καθένας μέσα από τη δική του δουλειά (παίκτες, προπονητές, μέλη του επιτελείου, δημοσιογράφοι) να μη χάνουν το δάσος κοιτάζοντας μονάχα το δέντρο.

«Ευχαριστώ το ποδόσφαιρο...». Κι εμείς το ίδιο...



gazzetta.gr
Ακολουθήστε το AEK Fans Blog στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Tags :

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης ( Atom )
Εικόνες θέματος από hdoddema. Από το Blogger.