«Τίποτα από Ουζουνίδη - Τι κάνει με Κρίστισιτς; - Αν χάσει από τον ΠΑΟΚ τότε...»
«Τίποτα από Ουζουνίδη - Τι κάνει με Κρίστισιτς; - Αν χάσει από τον ΠΑΟΚ τότε...»
Το αποτέλεσμα που θα μείνει έπειτα από μέρες στις μνήμες όλων, είναι η νίκη. Αναμφίβολα. Η Ένωση έκανε το 5Χ5, συνέχισε με νίκες και ετοιμάζεται για τα σπουδαία που ακολουθούν. Νίκη να’ ναι και όπως να’ ναι, θα μπορούσε να σκεφτεί κάποιος.
Ωστόσο, νομίζω πως αυτό το ματς έκανε πολλά καμπανάκια να ηχήσουν και πρέπει τα μηνύματα να διαβαστούν σωστά για να μην έρθει καμιά κατραπακιά που θα φέρει νέα ζητήματα.
Η ΑΕΚ έχει πλήρη αδυναμία φέτος στη διαχείριση αγώνων. Και αυτό συμβαίνει επειδή δεν έχει χαφ με προσωπικότητα, που θα μπορούν να κρατούν την μπάλα και να αλλάζουν τον ρυθμό. Δεν κρύβω πως μου προκαλεί αίσθηση μάλιστα, ότι όλες αυτές τις συμμετοχές του Κρίστισιτς, δεν έχει δοκιμαστεί μία φορά ως κόφτης στην κορυφή του ρόμβου. Ακόμα και αν συμφωνήσω πως ο Σέρβος στερείται φυσικής κατάστασης, δεν μπορώ να κατανοήσω πόσο χειρότερος αμυντικά μπορεί να είναι από τον Αλεφ.
Εκεί άρχισαν και τελείωσαν τα προβλήματα. Σε μεγάλο διάστημα της σεζόν, το πρόβλημα ήταν αυτό και παραμένει. Οι φιλοξενούμενοι έβαλαν απλά πολύ κόσμο πίσω από τη σέντρα και προσπάθησαν να κλείσουν τους χώρους. Ηρθε το γκολ από τον Πόνσε, ήρθε το νέο φτιάξιμο από τον Γκάλο και τα πράγματα έδειχναν να έχουν πάρει το δρόμο τους. Αντ’ αυτού, είδαμε μια ΑΕΚ που έπαιζε με τη φωτιά και είναι ευτύχημα που δεν κάηκε στο φινάλε να έμεναν άπαντες παγωτό στο ΟΑΚΑ.
Ο Ουζουνίδης μας εξέπληξε όλους, κάνοντας αυτό που δεν περίμενε σχεδόν κανείς. Δηλαδή, να διατηρήσει ακριβώς ίδια τη διάταξη και κυρίως τα πρόσωπα. Το επίπεδο διαχείρισης όσων αγωνίστηκαν θα φανεί σε βάθος χρόνου, δεδομένου πως από το επόμενο αρχίζει μια σειρά δύσκολων αγώνων. Το επίπεδο ψυχολογικής στήριξης όσων δεν παίζουν, είναι σχεδόν τραγικό.
Αρκούσε κάποιος να δει το βηματισμό του Μπογέ για να μπει αλλαγή, για να κατανοήσει την ψυχολογία του. Να δει το έκπληκτο βλέμμα του Κλωναρίδη που έπαιξε ως κεντρικό χαφ! Και βέβαια, απογοητεύομαι που διαπιστώνω, ότι κάποιοι στην εξέδρα βρήκαν το επόμενο εύκολο θύμα. Αλλά το θέμα παραμένει η ομάδα. Θεωρώ λάθος τον ευνουχισμό, ενός ήδη μικρού ρόστερ. Θα το δούμε στην πορεία σε πόσο καλό θα βγει.
Επίσης, περίμενα μεγαλύτερη παρεμβατικότητα από τον Ουζουνίδη στην εξέλιξη του ματς. Δεν είδα τίποτα. Εκείνος που έλεγε πως οι παίκτες κάνουν το σύστημα, έμενε σταθερός στη λογική του 3-5-2 και δεν άλλαξε το παραμικρό. Και φτάσαμε στο φινάλε με καρδιοχτύπι.
Κάποιος μπορεί να πει, τέλος καλό, όλα καλά. Δεν διαφωνώ. Είναι πολύ πιο εύκολο να κάνεις κριτική, να συζητάς, να ψάχνεις λύσεις μετά από νίκες. Αλλά στα αυτιά μου χτύπησαν καμπάνες μεγάλες, σαν και αυτές που θα υπάρχουν στην «Αγιά Σοφιά». Την Κυριακή, ξυρίζουν τον γαμπρό. Θεωρώ πως ενδεχόμενη αποτυχία θα είναι μεγάλο πλήγμα. Βαρύ και ασήκωτο. Αλλά ας δούμε τι θα βγάλει το γήπεδο και κρίνουμε πολλά για το μέλλον.
*sportdog.gr, Σταύρος Καζαντζόγλου
Δεν υπάρχουν σχόλια: