Η μέρα που Ντέμης και Original έγιναν ένα!

Σήμερα ο Ντέμης Νικολαΐδης και η Original εκφράζουν δυο διαφορετικούς κόσμους. 
Κάποτε ωστόσο εξέφραζαν δυο κουλτούρες τόσο σφιχταγκαλιασμένες που οριακά οι ρόλοι οπαδού και ποδοσφαιριστή δεν μπορούσαν καν να διαχωριστούν.

Συνήθιζε πάντα να πανηγυρίζει μπροστά από την θύρα που βρισκόντουσαν οι οπαδοί της ΑΕΚ. Ακόμα και αν χρειαζόταν να φτάσει μέχρι την άλλη άκρη του γηπέδου για να βρεθεί μπροστά τους. Το έχει δηλώσει άλλωστε και ο ίδιος σε μια συνέντευξή του: «Δεν έχω πανηγυρίσει ποτέ μπροστά σε οπαδούς άλλης ομάδας. Σεβόμουν τον οπαδό, δεν μου άρεσε να τον πικραίνω. Μόνο να κάνω χαρούμενους τους δικούς μας».

Ο Ντέμης Νικολαΐδης δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς και ειδικά μέσα στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας. Όταν έστελνε την μπάλα στα δίχτυα, η Σκεπαστή ήταν ο αυτονόητος προορισμός του πανηγυρισμού του. Στα παρασκηνιακά ρεπορτάζ της εποχής μάλιστα, εκείνα που αφορούσαν την τελευταία του χρονιά στην ΑΕΚ, τη χρονιά εκείνη που συνυπήρξε στην Ένωση με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς, γινόταν λόγος για μεγάλο ψυχολογικό μπέρδεμα σε κάθε πανηγυρισμό.

Original και Μπάγεβιτς άλλωστε βρίσκονταν σε ανοικτή κόντρα, ο Ντέμης φερόταν να έχει δεσμευτεί πως θα κρατήσει στάση ουδετερότητας για να μην ενταθεί η διχόνοια αλλά παρ΄ όλα αυτά, έμοιαζε αδύνατο να κρατηθεί όταν σκόραρε: αυτόματα έφευγε σφαίρα για την Σκεπαστή. Δεν ήταν ότι αυτόματα έπαιρνε θέση υπέρ της Original (αν και έτσι εκλαμβανόταν από μπόλικους), ήταν πως δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς (έτσι έλεγαν κάποιοι άλλοι).

Ναι, στα 7 χρόνια που ο Ντέμης φόρεσε την φανέλα της ΑΕΚ δεν υπήρχε πιο συχνός πανηγυρισμός για τον ίδιο από το να βρίσκεται μπροστά στην Σκεπαστή. Αλλά αν γινόταν ένα γκάλοπ ανάμεσα στους μόνιμους θαμώνες της εκείνη την περίοδο για το ποια είναι η πιο χαρακτηριστική φορά εκείνης της σειράς πανηγυρισμών, τότε θα έβγαινε στην πρώτη θέση για πλάκα εκείνος ο πανηγυρισμός κόντρα στον Ολυμπιακό την σεζόν 1998-1999.

Ήταν τελευταία αγωνιστική του πρώτου γύρου. Ο Ολυμπιακός ήταν πρώτος με 7 βαθμούς διαφορά από την δεύτερη ΑΕΚ. Για τους «κιτρινόμαυρους» η νίκη ήταν μονόδρομος και στο κατάμεστο γήπεδο της Νέας Φιλάδελφειας, η ΑΕΚ νικούσε με 1-0 χάρη σε κεφαλιά του Μπατίστα μόλις στο 8' και εκείνη τη στιγμή, το παιχνίδι βρισκόταν στις καθυστερήσεις του πρώτου ημιχρόνου.

Ο προωθημένος Κασάπης έβγαλε μια βαθιά μπαλιά αλλάζοντας το παιχνίδι προς τον Νικολαΐδη. Ο επιθετικός της ΑΕΚ έκανε το κοντρόλ πάνω στην κίνηση, «άδειασε» εντυπωσιακά τον Ανατολάκη έξω από την περιοχή, σούταρε με το αριστερό και «νίκησε» τον Ελευθερόπουλο για το 2-0. Και μετά, η απόλυτη έκσταση.

Ο Νικολαΐδης είχε βάλει ξανά γκολ στον Ολυμπιακό, μπόλικες φορές μάλιστα. Κάποια από αυτά ήταν πιο ηδονικά από εκείνη. Αλλά, για ανεξήγητους λόγους, ήταν αυτή τη στιγμή που το μυαλό του «γύρισε». Δεν έφτασε απλά μέχρι την Σκεπαστή πανηγυρίζοντας. Σκαρφάλωσε στα κάγκελα, βρέθηκέ στην έξω μεριά του σύρματος της κερκίδας και ξεκίνησε να το κουνάει σαν φανατικός οπαδός κοιτώντας τους και κραυγάζοντας.

Όσοι έζησαν εκείνη την στιγμή από την άλλη μεριά της Σκεπαστής, όσοι τον είχαν πρόσωπο ενώ πανηγύριζε έχουν να το λένε για τον πανικό που επικρατούσε εκείνη τη στιγμή. Στον πανηγυρισμό κάθε γκολ, οι κραυγές της κερκίδας έχουν μια πτωτική πορεία όσο εξελίσσονται. Αυτός ο πανηγυρισμός μέσα στην Σκεπαστή είχε ανοδική πορεία: όταν ο κόσμος είδε τον Ντέμη να κουνάει τα κάγκελα ήταν σαν να είχε μπει άλλο ένα γκολ.

Αν κάποιος, εκείνη τη στιγμή, μάντευε πως είκοσι χρόνια αργότερα ο Ντέμης Νικολαΐδης και η Original θα μετρούσαν πάνω από δέκα χρόνια κόντρας, λογικά θα τον περνούσαν για τρελό. Εκείνη την περίοδο, μια τέτοια πιθανότητα έμοιαζε ισοδύναμη με το να βρίσκεται η Γη σε μια δυστοπική πραγματικότητα: σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Και όμως, Ντέμης και Original όχι μόνο δεν έχουν πια την ίδια σχέση αγάπης και ταύτισης αλλά μοιάζουν να αδυνατούν ακόμα και να αγνοούνται μεταξύ τους.

Η επιστροφή του Νικολαΐδη στον δημόσιο λόγο της ποδοσφαιρικής πραγματικότητας μέσω της εκπομπής του στο Open υπήρξε η απαρχή μιας νέας κόντρας. Χαμηλότερης έντασης προφανώς σε σχέση με παλιότερες εποχές -άλλο να είσαι παρουσιαστής και άλλο πρόεδρος της ομάδας- αλλά και πάλι: η διαμορφωμένη πλέον άβυσσος φιλοσοφίας ανάμεσα στον Νικολαΐδη και εκείνους που κάποτε τον θεωρούσαν δικό τους (διότι άλλωστε και εκείνος τους θεωρούσε δικούς του) μοιάζει να μην μπορεί να μείνει ανέκφραστη. Με κάθε αφορμή, αυτή η αντίθεση βγαίνει στην επιφάνεια και πάνω της στρέφονται όλα τα βλέμματα του πλανήτη ΑΕΚ.

Με τις εποχές που ο Ντέμης και η Original ήταν ένα να έχουν περάσει οριστικά, μένει να φανεί κατά πόσο η δυναμική του τηλεπαρουσιαστή πλέον και πάλαι ποτέ ηγετικής φιγούρας της ΑΕΚ είναι ακόμα τέτοια που μπορεί να διαμορφώνει συσχετισμούς δύναμης μέσα στην κερκίδα. Οι θαμώνες του πετάλου θα είναι πάντα η μια πτέρυγα. Ο Ντέμης θα είναι η άλλη; Φαίνεται πως μια μεγάλη σύγκρουση αντιλήψεων που ήταν θαμμένη για χρόνια στον πλανήτη ΑΕΚ, επανέρχεται στην επιφάνεια με νέους όρους.

sdna.gr

Ακολουθήστε το AEK Fans Blog στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις