Αδιανόητο αυτό που έκανε ο Κλωναρίδης - Δεν έδωσε πάσα για το 3-2 επειδή...

Κι όμως, είναι... ασυγχώρητος!
Ο Χρήστος Σταθόπουλος γράφει για τη ματσάρα του ΟΑΚΑ, για την πιο βαθιά ψυχή του ελληνικού πρωταθλήματος, αλλά και για το… έγκλημα του Κλωναρίδη.

Κρίμα ναι, άδικο όχι. Η ΑΕΚ πήγε να γράψει ιστορία, λίγο έλειψε να κάνει την ανατροπή της χρονιάς, αυτήν που θα έπαιζαν την Τετάρτη όλα τα ευρωπαϊκά δίκτυα, αλλά δεν τα κατάφερε. Δεν τα κατάφερε από μια… απερισκεψία, από ένα λάθος της στιγμής. Ολέθριο λάθος όμως…

Όποιος μέσα του δεν λέει ότι ο «Κλώνα» δεν έκανε ίσως την… πατάτα της ζωής του, μάλλον κρύβεται. Ήταν ο ωραίος της παρέας που έγινε μοιραίος. Ο άνθρωπος που αποθεώθηκε από τη μισή Ελλάδα και λίγα δευτερόλεπτα μετά, τα άκουσε για τα καλά.

Κακά τα ψέματα. Επαγγελματίας ποδοσφαιριστής δεν είσαι μόνο για να σκοράρεις. Επαγγελματίας είσαι διότι υπηρετείς κάτι. Αυτό το κάτι, στην προκειμένη, λέγεται ΟΜΑΔΑ. Και είναι τεράστιο «γαμώτο» να κρεμάς -χωρίς να το θέλεις φυσικά, χωρίς να χύνεις την καρδάρα με πλήρη συνείδηση- τη στιγμή, να σβήνεις μια επική αντεπίθεση της ομάδας σου και εσένα του ίδιου από τα κιτάπια του ιστορικού της μπάλας, να ρίχνεις σιωπητήριο σε 35.000 κόσμο που έχουνε κάνει… κλαμπ το ΟΑΚΑ από το χοροπηδητό.

Η ΑΕΚ του Ουζουνίδη απέδειξε ότι έχει κοφτερά δόντια τελικά. Κόντρα σε μια ομαδάρα όπως η Μπενφίκα, κατάφερε να φέρει τα πάνω-κάτω. Εδειξε ότι είναι η πιο βαθιά ελληνική ψυχή. Σε αυτό βέβαια έβαλε το χεράκι του ο Πόνσε. Αυτός θα ήταν ο πρώτος ήρωας της βραδιάς αν είχαμε happy end. Ο Αργεντίνος κερδίζει την κόκκινη κάρτα, κι από εκεί και μετά η καρδιά του Δικεφάλου αρχίζει να χτυπά δυνατά.

Δυνατά όπως χτύπησε η καρδιά όλων μας, στη θέα του τετ α τετ του ήρωα με δύο γκολ Κλωναρίδη, ο οποίος τώρα θα λατρευόταν, θα έβαζε την ομάδα του στο κόλπο της πρόκρισης! Αυτό είναι το θέμα όλο. «Αρνήθηκε» να πλασάρει στον διπλανό του Γιακουμάκη που περίμενε ΜΟΝΟΣ του. Τι φοβήθηκε; Τι σκέφτηκε; Προτίμησε το χατ τρικ, τον προσωπικό θρίαμβο από την ομαδική καταξίωση; Διότι περί αυτού πρόκειται. Η Ευρώπη σου χαρίζει την καταξίωση και την υστεροφημία από τέτοιες νίκες, σαν αυτή που θα ερχόταν αν ο επιθετικός της Ενωσης είχε αποφασίσει σωστά μπροστά από τον Βλαχοδήμο.

Φαντάζομαι δεν θα πει κανείς πως «καπάκι» η Μπενφίκα σκόραρε, άρα το ματσάκι θα έληγε 3-3. Αστεία και μόνο η σκέψη. Αν έδινε την πάσα ο Βίκτωρας, ο αγώνας «έληγε» εκεί. Μια αβίαστη λάθος απόφαση, μια ενέργεια που προσωπικά μού έβγαλε εγωισμό, μια χαμένη ιστορική ευκαιρία που «αδίκησε» τον Χουλτ, τον Μάνταλο, τον Γαλανόπουλο και όσους πάλεψαν.

«Δικαιούσαι» να αδικείς τον εαυτό σου. Τους υπόλοιπους;

sdna.gr

Ακολουθήστε το AEK Fans Blog στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις