Το «ερχόμαστε» ήταν το μόνο σύνθημα που έγινε πράξη
Το «ερχόμαστε» ήταν το μόνο σύνθημα που έγινε πράξη
Η Ένωση έπαιξε καλύτερη μπάλα από όλους και για μακρύτερο χρονικό διάστημα. Παρά τους αλλεπάλληλους τραυματισμούς δεν έχασε την συνοχή και την αγωνιστική της ταυτότητα.
Θες να γράψεις κείμενο για την ΑΕΚ και το σκέφτεσαι. Κι αν ο Σκουτέρης κάνει το θαύμα του με απόφαση – εφεύρεση πάει το κείμενο στα σκουπίδια. Λες να μην το γράψω βράδυ Κυριακής μετά την φιέστα να το γράψω την άλλη μέρα νωρίς, θα την έχει βγάλει την ριμάδα ο κ. Σκουτέρης. Αυτός όμως, πάει μεσημέρι κι ακόμα μαγειρεύει…
Η ΑΕΚ πανηγυρίζει μετά από είκοσι τέσσερα χρόνια. Μια ομάδα που πριν από πέντε χρόνια μέσα σε κλάματα και θρήνους έπαιρνε τον δρόμο της ταπείνωσης για την Γ Εθνική. Η ομάδα με το χαμηλότερο μπάτζετ από όλες τις άλλες που ξεκίνησαν διεκδικώντας τον τίτλο.
Η ομάδα με τους περισσότερους και πιο βαρείς τραυματισμούς βασικών της παικτών μέσα στην χρονιά. Η ομάδα που παίζει χωρίς δικό της γήπεδο, φιλοξενούμενη στο ΟΑΟΚΑ. Η Ενωση ανέτρεψε όλα τα προγνωστικά και τερματίζει πρώτη. Από όποια πλευρά και να το πάρουμε δεν ήταν το πρώτο φαβορί για να το πάρει και κανένας δεν της έδινε την πρώτη τύχη.
Εξαιρώ τον Δημήτρη Μελισσανίδη που αρχές της χρονιάς είχε πάει στα Σπάτα, μάζεψε τους παίκτες και τους είπε: Είστε η καλύτερη ομάδα και θα πάρετε το πρωτάθλημα! Το είπε και στο τέλος έγινε. Προσωπικά έδινα κάποια τύχη στην ΑΕΚ να το πάρει αλλά με την εκτίμηση ότι η κιτρινόμαυροι είχαν τότε την καλύτερη ομάδα διαφωνούσα.
Τώρα, κρίνοντας από την συνολική παρουσία της ΑΕΚ σε όλες τις διοργανώσεις που πήρε μέρος έχω αλλάξει γνώμη. Η Ένωση έπαιξε καλύτερη μπάλα από όλους και για μακρύτερο χρονικό διάστημα. Παρά τους αλλεπάλληλους τραυματισμούς δεν έχασε την συνοχή και την αγωνιστική της ταυτότητα. Είχε σχέδιο. Επιχειρούσε να σβήσει τα ντέρμπι και να απενεργοποιήσει τον αντίπαλο.
Ο Χιμένεθ φρόντιζε πρώτα μα μην εκτεθεί και μετά να πάρει το ματς. Τακτική που κορυφώθηκε στα ευρωπαϊκά ματς και του βγήκε σε μεγάλο βαθμό. Αυτή η τακτική έδωσε πολλές νίκες με την ψυχή στο στόμα. Η ΑΕΚ πήρε τα περισσότερα παιχνίδια χωρίς να κατατροπώσει τον αντίπαλο. Βρήκε γκολ από προσωπικές ενέργειες παικτών της όπως ο Λάζαρος κατά πρώτο λόγο και στη συνέχεια ο Αραούχο και ο Λιβάγια.
Έχασε και βαθμούς από τις ..ιδιότροπες επιλογές του Μανόλο αλλά συνολικά είναι ο προπονητής της αυτός που την έκανε τόσο συμπαγή και συγκροτημένη. Όπως λέγαμε και χτες στο live του ματς όποιος τερματίζει πρώτος σε έναν μαραθώνιο τριάντα αγωνιστικών παίρνει δίκαια το πρωτάθλημα. Η ΑΕΚ είχε ανταγωνιστή της τον ΠΑΟΚ.
Στο μέτωπο της διαιτησίας, σε σχέση με τον αντίπαλό της, τα κουκιά ήταν μετρημένα. Πήρε σφυρίγματα όσα και ο ανταγωνιστής της. Ο ΠΑΟΚ μένει πίσω της διότι οι απερισκεψίες του οπαδού και του προέδρου του, στοίχισαν τιμωρίες, μηδενισμό και αφαίρεση βαθμών. Μένει δεύτερος όχι μέσα στα γήπεδα αλλά για αποφάσεις αθλητικών δικαστών που τις προκάλεσε με την συμπεριφορά του.
Είναι κρύο να συμβαίνει αλλά δεν ευθύνεται η ΑΕΚ για αυτό. Τα πανηγύρια των στερημένων οπαδών της είναι δικαιολογημένα. Το «ερχόμαστε» ήταν σύνθημα που έγινε πράξη…
Δεν υπάρχουν σχόλια: